Hayatın içinde bir koşuşturmaca gidiyoruz.Bir yerlere yetişme,birşeyleri yetiştirme çabası.Bu koşuşturmacada unuttuklarımız ne olacak? Kırılan kalpler ya da arkamızda bıraktıklarımız..Düşünüyor muyuz hiç bunları? Tek başımıza kaldığımızda biraz düşünsek bunları belki de hayat daha yaşanması güzel birşey olurdu.
Hayatımızdaki bir çok olay aslında sandığımızın çok da ötesinde olabilirken, bazıları çok gerisinde, tam da kopma noktası dediğimiz yerde oluyor.Önemli olan elimizdeki fırsatları değerlendirip bunların farkında olabilmek sanırım.Farkına vardığımızda ne biz üzülüyoruz ne de başkalarını üzüyoruz.
Ben şanslıyım çünkü bunları düşünecek çok zamanım var.Siz de zaman ayırıp oturup biraz düşünün bence..